TANRISIZLIK

Nerde okuduğumu hatırlamadığım bir cümle her anımda içimi ısıtıyor.

Yazar şöyle diyor;

''Her yuvayı koruyan bir Tanrıya inanmaktan daha güzel ne olabilir''

İyi olmayı tam olarak bu cümleye benzetiyorum. İyi olmak kötü olmaktan her zaman daha zordur değil mi ? Kötü kolaydır çünkü her koşulda ben merkezcidir, bencildir.

Dahası bu zaten hepimizin en iyi yapabildiği şeydir. Çünkü hayatın boyunca her saniyende seninle olan şeyi savunuyorsundur.

Yani ''kendini''.

Kendini savunmak kolaydır çünkü her yaptığının bir açıklaması vardır. Çünkü var ki yapmışsındır. Zaten içten içe açıklaması olmayan hiçbir şeyi kolay kolay yapmaz insan. Sen merkezli olmaksa daha iyimser kaçar. Çünkü sen merkezciliğin diğer adı empatidir. İnsanların büyük bir çoğunluğu için iyi olmak sen merkezci olmaktır. Çoğunluğa göre kendin yerine bir başkasını düşünen insanlar iyi olarak nitelendirilir.

Birine karşı onu savunursanız, onun yanında olursanız, onu düşünen olursanız sizin için ''iyi biri'' der. Ne yanlış... İyi olmak ve kötü olmak ne kadar da yanlış nitelendiriliyor değil mi?

Halbuki iş hiç de böyle değilken.

Karşımızdaki insanın sencil olmasını takdir edilesi buluruz, sırf kendi bencilliğimizden...Halbuki iyi olmak, bazen sırf karşındaki için onun yanında olmamak da olabilir.

Bilirsiniz, bazen karşınızdaki insan öyle büyük hatalara yönelir ki, empati bile yapamaz duruma gelirsiniz. İçten içe hissedersiniz, hata yapan kişinin yanında değil karşısında durmanız gerekmektedir. Çünkü iyi olmak bunu gerektirir. Ama siz bunu yaptığınız vakit çoğunlukla karşı taraf için düşünceli biri değilsinizdir, kolay kolay iyi biri de olmazsınız. Peki bu sizi kötü biri mi yapacaktır?

Hayır.

İyi olmanın sencil olmakla alakası yoktur aslında. İyi insan biraz bencildir de. Her şey yerine göredir. İyi biri olmak önce kendine iyi olmakla başlar. Sonuçta kendi bedenine, kendi ruhuna iyi olmayan biri, bir başkasına iyi olabilir mi?

İşin doğrusu iyi bencillik ve kötü bencillik vardır. Aynı zamanda iyi sencillik ve kötü sencillik vardır.

İyi olmak zordur. Hele herkesin gözünde iyi olmak çok daha zordur.

Tanrısızlık da buna benzer. Bazen yanınızda olmadığını düşünürsünüz, iyi olmadığını düşünürsünüz, korumadığını düşünürsünüz... Halbuki bu sizin bencilliğinizdir. Yanınızda olmayışı, aslında tam da yanınızda oluşu olabilir. Bazen birinin karşınızda duruşu, asıl desteğiniz olabilir. Her şey iyi sencillik ve kötü sencilliğin anlamını bilmek ile alakalıdır..

Dedim ya,

''Her yuvayı koruyan bir Tanrıya inanmaktan daha güzel ne olabilir'' .